Dit ben ik. Jij ziet mij amper en tegelijk zie ik alles. Dat is hoe het hoort te zijn. Onopvallend leg ik jullie afscheid vast.
Het waren emotionele dagen, je hebt veel moeten regelen, het was druk en leeg tegelijk. Weet je naderhand nog hoe het afscheid was? Wie er waren, wat voor weer het was, welke bloemen in bloei stonden? Daar zijn de foto's voor. Je mag in het moment zijn en alles langs je heen laten gaan. Later kan je het in je eigen tijd terugkijken. Herbeleven. Verwerken, wellicht samen met je familie, goede vrienden.
Praat er over. Beleef het samen. Het helpt.
"Het werkt voor mij rustgevend om de foto's te zien omdat niet enkel verdriet te zien is. De momenten van mooie herinneringen ophalen zijn in balans met de emotionele beelden wat het erg mooi maakt.
Ik wens niemand een overlijden toe, maar aangezien de dood iets onoverkomelijks is, zou ik iedereen aanraden om een Afscheidsfotograaf aanwezig te laten zijn.
Het album heeft het mooie afscheid van mijn moeder tastbaar gemaakt"
≈≈ Judith ≈≈
